Πιστή στο τόπο.
Στο χρόνο.
Επιστρέφω σε ό,τι είχαμε
Υποσχεθεί πως θα υπάρξει.
Νεκρή η νύχτα.
Σελήνη ρευστή.
Αόρατα άστρα.
Ενώ ο ρόλος των παράθυρων είναι ακαθόριστος.
Εσωτερικός ο μονόλογος
Του δωματίου που θα είχαμε επισκεφθεί.
Αν ποτέ θα είχαμε έρθει ως εδώ.
Στην περιοχή του χαμένου ακριβώς.
Τι είχαμε πει ότι θα είναι η ζωή;
Ίσως φράσεις μόνο με διορθώσεις του απείρου.
Όπως γράφω και αναζητώ.
Το χρόνο.
Το τόπο.
Την ύπαρξη του ονείρου.