Στης μοναξιάς μου την άβυσσο
αναζητούσα παράδεισο
άδειες οι νύχτες σαν έρημος
που δεν την βλέπει πανσέληνος
Κι ήρθες ξαφνικά σαν μια λάμψη
ουράνιο τόξο που έχει ανάψει
με χίλια χρώματα κι όλα έχουν αλλάξει
Στον ουρανό σου αφήνομαι σου παραδίνομαι

Είσαι αυτός που θέλω αυτός που γυρεύω
αυτός που με ξέρει καλά
Αυτός που ψάχνω αυτός που ζητάω
εσύ είσαι αυτός τελικά

Στης μοναξιάς μου το άπειρο
αναζητούσα παράθυρο
άδειες εικόνες αδιάφορες
και όλα αυτά μόλις μέχρι χθες
Δε φοβάμαι πια στο σκοτάδι
φτάνει μονάχα ένα σου χάδι
και χίλια χρώματα με αγγίζουν το βράδυ

Είσαι αυτός που θέλω αυτός που γυρεύω
αυτός που με ξέρει καλά
Αυτός που ψάχνω αυτός που ζητάω
εσύ είσαι αυτός τελικά