Οι γυναίκες μου είναι όλες σιωπηλές,
μαυροντυμένες νύφες νεκροφάνειας
θαμπό το στίλβος των χειλιών
κομμένη γλώσσα στο γλυκοχάραμα.
Οι γυναίκες μου είναι όλες σκοτεινές,
ταγισμένες με το μαύρο φρούτο της νύχτας
συντηρούν μονάχα ένα κρύο φως στα μάτια
και μιαν όξινη βροχή στο μυστικό
που κρύβουν σε παγίδες επιθηλίου.
Οι γυναίκες μου είναι όλες αγάλματα,
παραδομένες σε προκαθορισμένη ακινησία
πισθάγκωνες προσκυνήτριες της φλέβας
που πάλλεται υποσχόμενη αθανασία.