Κρύωνα κι ήτανε χειμώνας,
τα γλαροπούλια ζητούσαν ανθρώπους.
Ταξίδευα από ώρα σε ώρα
πάνω από θάλασσες
σα να ήταν το πρώτο θαύμα
κι ο ήλιος με τύφλωνε,
δάγκωνα σφιχτά το ποίημα
οι λέξεις κροτάλιζαν,
έκοβαν τον πάγο
μιας εκτυφλωτικής σκέψης.