|
Στίχοι: Γιάννης Τσίγκρας
Μουσική: Αμελοποίητα
Ο Χρόνος διπλώνει σ’ άπειρες χαρακιές
Όπως το χώμα στους αμμόλοφους
Ή όπως ένα αλληλούια.
Εκεί επωάζονται οι έρωτες κι ο θάνατος
Κι ένα μικρό παιδί ζητάει τη μαμά του.
Εκεί φύεται η ενδεχομενικότητα
Σαν να πετάει ένα κόκκινο μπαλόνι.
Πλάι στους δράκοντες του Χρόνου τραγουδούσαμε
"Σας πήραμε...σας πήραμε... φλουρί κωνσταντινάτο".
Τίποτε δεν πήραμε, τίποτε δεν υφίσταται δικό μας.
Θα’ ρθει, βέβαια-η κατά Κίρκεργκωρ- Στιγμή.
Αλλά η αιωνιότητα είναι ένταση,
Όχι ο Καιρός που σε πεδικλώνει.
Η αιωνιότητα είναι το ποίημα κι ένας νυχτερινός στεναγμός
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Δημοφιλία: - Αναγνώσεις: 136 Σχόλια: 0 Αφιερώσεις: 0
| | | | | | |
|