Εδώ, στην άκρη του Καιρού
Ισορροπεί ένας κήπος
Νυχτερινός.
Πιασμένος σε μικρές πυγολαμπίδες
Άδειος από νεκρούς αδριάντες
Γεμάτος από ενύπνια πουλιών.
Εδώ, το απρόβλεπτο ελλοχεύει-
Είναι το τσικ της νυχτερίδας
Στο μάγουλό σου
Η αστρόσκονη στην κόμη και το πέτο
Κι ένας λευκός ιβίσκος-
Τραύμα στην αθωότητα του ζόφου.
Εδώ, στην κώχη του ματιού
Ας δούμε κάθε δάκρυ
Οθόνη
(Οι κήποι όλοι μοιάζουν)
Για μία προσευχή
Ένα φίλημα
Μια προδοσία.