Δεν είναι τα βήματα του Γαλέριου
που στην Καμάρα γίνεται γιορτή

Οι καμπύλες της Ροτόντας και τα στενά
της Άνω Πόλης μου δίδαξαν
γεωμετρία στο κορμί σου

Κι όταν τα καραβάνια κάπνιζαν έξω απ’ τις πύλες
της Σαλονίκης
εσύ έτρεχες με τα μαλλιά λυτά μες τους λειμώνες…

Αιώνες τώρα
ο βαρδάρης
σμιλεύει
τη σκιά σου

Διώξτε Οβριές γριές καταραμένες τη βασκανία
Λάδι και νερό στα ροζιασμένα χέρια της πόλης

σς…σς…διαβαίνει η ΑΙΩΝΙΑ μορφή