Στο θηριοτροφείο παρακολουθώ τα παιδιά,
απαγγέλλουν: «Έχω βόλους, έχω σχολείο, έχω Μαριάννα».

Παίζουν με φάρμακα, κηλεπιδέσμους, ζωνες, καλλυντικά,
τρώνε τα ειρηνικά έντομα, πίνουνε μαύρα χάπια,
πάνε στον απόπατο με τον Αρθούρο Ρεμπώ.

Τα παιδιά είναι ζωα και τ’ αγαπώ...
Σπάνε τους βόλους. Γκρεμίζουν το σχολείο.
Σπαράζουν τη Μαριάννα.