Εἴμαστε ἐμεῖς ποὺ ἀναζητᾶμε

τὴν Ὀμορφιὰ στιγματισμένη.

Εἴμαστε ἐμεῖς ποὺ τὸ Ἄγνωστο

φθονοῦμε καὶ τὸ Μάταιο μᾶς καταδιώκει.

Εἴμαστε ἐμεῖς ποὺ ἀγοράζουμε

τοὺς ἀπογοητευμένους ἐραστές.

Εἴμαστε ἐμεῖς ποὺ Ἀκόρεστοι πάλι

σπαράζουμε τὸ κουφάρι τοῦ ἐπιβήτορά μας.

Εἴμαστε ἐμεῖς τὰ κουταλάκια τῶν πληβείων,

τὰ πασουμάκια καὶ τὰ κομποσκοίνια τῶν ἁγίων.

Εἴμαστε ἐμεῖς οἱ πορσελάνες τῶν μικροαστῶν,

οἱ φιλήσυχοι, οἱ σιωπηλοί, οἱ νοικοκυραῖοι.

Εἴμαστε ἐμεῖς κατεψυγμένα ὁμοιώματα

καὶ κοῦκλες βιολογικὲς μισοτιμῆς.

Εἴμαστε ἐμεῖς ἡ Ἀδηφαγία τῆς ζωῆς.

Εἴμαστε ἐμεῖς ἡ μόνη σας Ἐλπὶς τοῖς μετρητοῖς.