Πώς να μιλήσω για σένα;
Τα λόγια μου αδόκιμα
αεράκι που γυμνώνει γιασεμιά
εύθραυστο δώρο, κατάλευκο
δανεικό χαμόγελο πιστότητας·
καταβεβλημένη ονειροπόλα
θα έρχομαι να σε βλέπω
με συνέπεια να φεύγεις
κλέβοντας πάντα
μια τζούρα ευωδιάς απ’ το λαιμό μου.
Σκύψε λιγάκι να σου πω:
δεν έκλαψα για το χαστούκι στο πρόσωπο,
για το τσαλακωμένο χαμόγελο
-το δώρο άδωρον-
έκλαψα.