Ο δρόμος
άεργος έμοιαζε
να μπλέκει με τα χέρια
του θεού
Δρόμος μακρύς
στου σώματος το σώμα
να τον βλέπεις δίχως άνθρωπο
δίχως άγγελο μνηστήρα
από το αύριο της προφητείας

Κι ύστερα
το κορίτσι
ο μόνος θάνατος π’ άλλαζε τη φωνή
να βγαίνει συχνά στο χώμα
και να ζυγίζει την αγάπη
απ’ τις ανάγκες
των θεών

Όμορφο κορίτσι
των ανθρώπων
να τραγουδά τώρα μονάχη
με θάνατους κι αθόρυβους θεούς
και ποια φωνή της ταπεινώσεως
το αίμα της να σώσει;

Ατέλειωτος ο δρόμος στο κορμί
του κοριτσιού
Έρωτας
Θάνατος
Αμάρτημα