Κάθομαι εδώ και κοιτάζω
τη μεγάλη ασύγκριτη φύση
εξουθενωμένη απ’ τη γοητεία
της απέραντης θέας
που είν’ όνειρο μαζί και παραμύθι
λουσμένο μέσα σε αχειροποίητη φωτοχυσία

Ανθρώπινη γραφίδα ή χρωστήρας
τα μάγια για να λύσουν
δε θα `πρεπε ποτέ
να `χουνε πάρει το κουράγιο
να δοκιμάσουν να την απεικονίσουν

Ταιριάζει εδώ
να `χεις έρθει με αγνό στοχασμό
με ανόθευτη τη φρεσκάδα
των πρώτων εντυπώσεων της ζωής
με αμόλευτη εφηβική ψυχή
με την καρδιά σου αναμμένη δάδα

Ταιριάζει εδώ
να `χεις έρθει με τα όνειρα του Ρουσώ
για τη φυσική καλοσύνη τ’ ανθρώπου
στην καρδιά σου αληθεμένα

Να `χεις έρθει για την υδρόγειο τούτη
μ’ αγάπη παιδική
και για όλους που την κατοικούνε
μαζί με σένα

Να `χεις έλθει μ’ ελπίδα κι εμπιστοσύνη
στα μεγάλα της πεπρωμένα

Ταιριάζει εδώ
να `χεις πρωτύτερα αποβάλει
κάθε μικρότητα
κάθε υποψία άλλη

Να `χεις λυτρωθεί από κάθε ανάξια σκέψη
αν θες ν απολαύσεις το πανόραμα
όπως αξίζει
και να το ζήσεις όχι σαν κάτι φθαρτό
και να το πιστέψεις
και να το χαρείς μες την ψυχή
το τραγούδι της ζωής το μαγικό
που ψέλνει
πως τελικά όλα συμβαίνουν
για το Καλό