Οι μέρες που έρχονται
στενά-χωρες.
Παχύρρευστη σιωπή
πίσω από κλειστά παράθυρα
χωρίς περσίδες
και πόρτες δίχως πόμολα.
Κι όμως,
δεν σε φοβίζει πια
ο ενικός
ούτε το πρώτο πρόσωπο
σε κλίση μοναξιάς
ίσως είναι γιατί,
με μάτια ανοιχτά,
μπορείς ακόμη
να ονειρεύεσαι…