Πέρασε κι άναψε του έρωτα φωτιές
ως πέρα έκαψε τη θερισμένη καλαμιά
τ’ αγριόχορτα, μαύρισε κάρβουνο η γη
σύννεφα καπνού σηκώθηκαν πολύ ψηλά
έτοιμο τώρα το χωράφι για τη νέα σπορά
με την πρώτη-πρώτη ψιχάλα τ’ ουρανού
θ’ ανθίσει και πάλι το χαμόγελο, θα δεις