Δυο μικροί
παγιδευμένοι ηθοποιοί
σ’ έργο δυσνόητο
δεν έχουν ιδέα για την πλοκή
τραυλίζοντας λένε τα λόγια τους

Κι αν επιλέγεις ανάμεσα
μ’ αρέσει δε μ’ αρέσει
ποτέ δε μαθαίνεις
ότι ο πόνος ακολουθεί
την τέρψη

Από γωνιά σε γωνιά
ιστοί αράχνης
που είχαν αντέξει
στη βροχή
απλώνονταν
σαν κουτσομπολιά