Όσο κι αν θέλουμε
να κλείσουμε την αίσθηση έξω
που πάει να υπονομεύσει την αλήθεια
η μοίρα μας είναι
να κλωθογυρίζουμε γύρωθε
χωρίς να χουμε ποτέ τη δύναμη ν’ αγγίξουμε
μήτε να ορίσουμε τίποτε
μήτε στο νου μας να δέσουμε ·
το εγώ κυλάει αδιάκοπα
από φαινόμενο σε φαινόμενο
κι ό,τι λέμε πραγματικότητα
δεν είναι τίποτε άλλο
παρά το μυριόμορφο πέρασμά μας
μέσα από τα φαινόμενα.