Μιλώντας μου στο τέλος αδιάκοπα
για κείνα τα μέρη
με τις γλυκόηχες ονομασίες
ένα περιδιάβασμα της ψυχής
αρχίζει να με θέλγει
και η μαγική ομορφιά
διαχέει
έναν πυρετό ανυπόμονης χαράς
που δύσκολα ανθρώπινη καρδιά
μπορεί να την αντέξει

Ένα περιδιάβασμα της ψυχής
μια ακατανίκητη έλξη
ακριβώς στη μέση της νύχτας
μέσα σ» έναν αληθινό χείμαρρο από φως

Ήταν ίσως κάποτε
μέσα στα όνειρα της καρδιάς μου;

Άκου ω άκου …
τους σκοπούς των τραγουδιών
είναι τα όνειρα της καρδιάς
και τα ζεις ξάφνου εδώ
αληθεμένα και ζωντανά

Τάχα τα γράφω σωστά
όσα γύρω μου βλέπω
κι όσα δοκιμάζω να εμπιστεύομαι
σε τούτα `δω τα χαρτιά;