Ύστερα έπεσε στη χούφτα μιας θάλασσας
που οι γενιές την είπανε Ελλήσποντο∙
από τότε δίνω τ’ όνομά της στη δίψα
τον έρωτα υπογράφω με τ’ όνομά της
και τη μετά σιωπή, που μας μαραίνει.

Χέρι με χέρι γράφουν οι παράνομοι στους τοίχους
Έλλη, Ελλήσποντος, Ελλάς, Ελευθερία.