Ο Κύριος είναι ο ποιμήν μου
μέσα απ τα ζοφερά λιβάδια του σύμπαντος
με οδηγεί
μαζί Του βαδίζω σταθερά
χωρίς να φοβάμαι το σκότος
ο Κύριος είναι ο βοσκός μου
κι εγώ το χαζό προβατάκι Του
που έφυγα απ τη μάντρα
η με βρήκαν τα σκυλιά Του.

Ο Κύριος με οδηγεί
πίσω Του κάθομαι
ή τρέχει
με τζιπ, με γουρούνα, με μηχανή χιλιάρια
με εξωλέμβιο, με χόβερκραφτ η πύραυλο
μες τις εσχατιές δασών του χάους τρέχει.

Μα πουθενά δεν το μπορεί να πάει ο Κύριος
γιατί Του έχω κόψει κλίση από τότε που ήμουνα
μικρό παιδάκι.