Δρασκέλισα πόρτες κλειστές
καλυμμένες με μούσκλια, βουκαμβίλιες.
Πίσω από παράθυρα θαμπά
σφράγισαν τα χαμόγελα παιδιών,
νεκρών, αφανισμένων.

Ο θάνατος τριγύρω καρτερά.
Έσβησε η ελπίδα από τη μνήμη.
Οι ποιητές
τα λόγια της σιωπής μοιρολογούν.
Φτερά έχουν ζωγραφίσει.
Ελευθερία της ψυχής.

Στο βάθος του δρόμου,
σε αναζητώ.
Σαν οπτασία αναμένεις.
Ανάσα της ζωής που φεύγει.