Αν ψάξεις να με βρεις
δε θα `μαι μακριά.
Θα `μαι το λάθος,
που βιάστηκες να σβήσεις.
Θα `μαι το χρέος,
που δεν έχεις ξεπληρώσει.
Θα `μαι το όνειρο,
που μόλις θα ξυπνάς
θα `χεις ξεχάσει.
Θα `μαι το δάκρυ,
που δεν πρόλαβε να τρέξει,
το αποτσίγαρο,
που αναμμένο στο τασάκι
θα τ’ αφήνεις.
Κι εσύ θα λες
πως δε με βρίσκεις πουθενά.