|
Στίχοι: Γιώργος Καναβός
Μουσική: Αμελοποίητα
Αγέρωχα ορθώνομαι
στη στέγη του κάποτε
δεμένος σφιχτά
προσκυνώ το ανούσιο
Αδόκιμες στάχτες, άγευστες
Ερινύες.
Η ζάλη του κόσμου
ως κοφτερή συμβολή
αναλλοίωτα θωρώ
τον πύργο που
φλέγεται
άκαμπτα σπρώχνω
αναμνήσεις που
λέγονται.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Δημοφιλία: - Αναγνώσεις: 168 Σχόλια: 0 Αφιερώσεις: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|