ΣΤΗ ΧΑΙΤΗ του ανέμου
ταξιδεύω τις αναμνήσεις μου

σε κυνηγώ πάλι στις πολεμίστρες του κάστρου
και δε σε χορταίνω, πέλαγο.

Τώρα αγκαλιά με την προχωρημένη νύχτα
περιμένω το φθινόπωρο,

τα μελτέμια και τα πρώτα κίτρινα φύλλα
οι ελπίδες είναι σαν τα σπαθιά.