Κάπου κάναμε ένα λάθος
δεν το είχαμε σκεφτεί
μας παρέσυρε το πάθος
πέρα από τη λογική.

Κι έτσι γίναμε δυο ξένοι
μ’ άλλη γλώσσα και θεό
μα η καρδιά μας επιμένει
στον ίδιο ζούμε εαυτό.

Αν τυχαία θα βρεθούμε
μ’ άλλους δίπλα αγκαλιά
απ’ τις ματιές μας θα κοπούμε
και τα σπασμένα τα φιλιά.

Κι ούτε λέξη δε θα πούμε
ένα αντίο κι ένα γεια
σ’ ένα δάκρυ θα πνιγούμε
που θα στάζει απ’ την καρδιά.

Τώρα άδειασαν οι δρόμοι
μείναν μόνο δυο σκιές
και φορτώθηκαν οι ώμοι
με ενοχές και χαρακιές.

Έπαιξε μ’ εμάς ο χρόνος
με βοριά και με νοτιά
και μας πλήγωσε ο πόνος
με μαχαίρι και φωτιά

Αν τυχαία θα βρεθούμε
μ’ άλλους δίπλα αγκαλιά
απ’ τις ματιές μας θα κοπούμε
και τα σπασμένα τα φιλιά.

Κι ούτε λέξη δε θα πούμε
ένα αντίο κι ένα γεια
σ’ ένα δάκρυ θα πνιγούμε
που θα στάζει απ’ την καρδιά.