Σαν το καράβι δέρνομαι
μέσα στην τρικυμία
και δεν μπορώ να βρω στεριά
αχ, να βρω την σωτηρία.

Η τύχη μου το θέλησε
μου το `γραψε η μοίρα
κι απ’ την ορφάνια μάνα μου
την κάτω βόλτα πήρα.

Με κούρασαν τα βάσανα
δε θέλω πια να ζήσω
και σαν το έρημο πουλί
αχ, φωλιά ψάχνω να κτίσω.

Η τύχη μου το θέλησε
μου το `γραψε η μοίρα
κι απ’ την ορφάνια μάνα μου
την κάτω βόλτα πήρα.

Είν’ η ορφάνια στην ζωή
ένα κακό μεγάλο,
γιατί σαν έχεις τους γονείς
δε θέλεις τίποτ’ άλλο.