Είναι στιγμές
που τα όμορα κελιά της σιωπής
είναι κάτι σαν άδειες χαρές,
ιστορίες γυμνές
απουσίες κι οι σκέψεις θολές
κι είναι τόσες οι αναστολές
σ'ένα κόσμο που ζει μες στο πλην
και στο εγώ κατοικεί

Όλα είναι πρόσθεση μες στην αφαίρεση που ζούμε
ένα γινόμενο ή ένα υπόλοιπο;
Αγκάλιασέ με στο φως
μες στο σκοτάδι αρνούμαι
να κυνηγάω σκιές
κι αν μ'αγαπάς να το λες
αν μ'αγαπάς να το λες

Είν’ οι στιγμές
απαντήσεις, κρυφές αφορμές
της αγάπης οι διαδρομές
είναι στο χρόνο φωνές

Όλα είναι πρόσθεση μες στην αφαίρεση που ζούμε
ένα γινόμενο ή ένα υπόλοιπο;
Αγκάλιασέ με στο φως
μες στο σκοτάδι αρνούμαι
να κυνηγάω σκιές
κι αν μ'αγαπάς να το λες
αν μ'αγαπάς να το λες