Για μια αγάπη κλαίω
έφυγε και τώρα βασανίζομαι,
όμως σας το λέω
πως εγώ σε φταίω, σας το ορκίζομαι.

Και να `ταν βρύση
τα δυο μου μάτια θα `χαν στερέψει
και της καρδιάς μου
τα κομμάτια ποιος θα μαζέψει.

Όσα κι αν μου κάνει
και να με πεθάνει θα την αγαπώ,
μου `γινε συνήθεια, ναι μα την αλήθεια
άγια εικόνα και την προσκυνώ.

Και να `ταν βρύση
τα δυο μου μάτια θα `χαν στερέψει
και της καρδιάς μου
τα κομμάτια ποιος θα μαζέψει.