Γκρίζα σύννεφα μαζευτήκανε,
ποια βροχή ονειρευτήκανε.
Γκρίζα όνειρα με ξυπνήσανε,
ύπνο ήσυχο νοσταλγήσανε.

Γκρίζα σύννεφα και βαριά,
όνειρα, του φόβου θεριά.

Γκρίζα κύματα σηκωθήκανε,
τη σιωπή βαρεθήκανε.
Γκρίζα βράχια να χτυπήσουνε,
την τρικυμία να τραγουδήσουνε.

Γκρίζα βράχια, μαύρη στεριά
κύματα, του φόβου θεριά.

Γκρίζα μάτια όμως μ’ είδανε,
κι αν τα πάντα ίδια μείνανε,
τώρα αλλιώτικα τ’ αντικρίζω
μιας κι αγάπησα το γκρίζο.