Είναι μια αυτοεξορία για τον Κωστή η ξενιτειά
μια αναγκαστική πορεία για να ξεφύγει απ’ τη φωτιά

Σκληρή σαν αυτοτιμωρία σε μια πατρίδα δεύτερη
μήπως και γράψει ιστορία με μια ζωή ελεύθερη

Την πρώτη αρπάζει ευκαιρία μήπως δεν έρθει δεύτερη
και μένει μόνο η θεωρία η γνώμη σου η ελεύθερη

Τρομακτική σαν εμπειρία του μετανάστη η ζωή
Για μιας στιγμής ελευθερία σου κόβει την αναπνοή