Σε γνώρισα φθινόπωρο, κοιτούσες έναν τοίχο
Το χώμα ήταν υγρό κι η μέρα σκοτεινή
Και πρόσεξα τα μάτια σου, άγρια, γεμάτα μίσος
Κορίτσι μου, ποιος σε πρόδωσε και σ’ άφησε μισή

Άνοιξε την πόρτα σου να ανέβω
Δώσε μου λίγη σιωπή
Κι όπως ξαπλώνει το φόρεμά σου κάτω
εσένα θέλω και μια βροχή

Τώρα έφτασε η άνοιξη κι ακόμα περιμένω
Η νύχτα στο βλέμμα σου δε γίνεται πρωί
Ότι κι αν έπαθες το `χεις κλειδωμένο
Κορίτσι μου, ποιος σε πρόδωσε και σ’ άφησε μισή

Άνοιξε την πόρτα σου να ανέβω
Δώσε μου λίγη σιωπή
Κι όπως ξαπλώνει το φόρεμά σου κάτω
εσένα θέλω και μια βροχή