Mέσα σε κάθε σου αυλή
μέσα σε κάθε χέρι
μοσχοβολάει γιασεμί
φωλιάζει περιστέρι

Καλαμαριά, Καλαμαριά
λεβέντες μεγαλώνεις
κι όταν γλεντούν και τραγουδούν
ως τ’ άστρα εσύ ψηλώνεις.

Τ’ άστρα μετρούν τον πόνο σου
κι η νύχτα τα όνειρά σου
ο ήλιος φυλάει τις στέγες σου
κι ο μόχθος τη χαρά σου.

Καλαμαριά, Καλαμαριά...

Είσαι το γέλιο κι η χαρά
ήλιος χωρίς βασίλεμα
του κουρασμένου η δροσιά
και της αυγής το φίλημα.

Καλαμαριά, Καλαμαριά...