Με κούρασε τόσο πολύ
το ελάττωμά σου
που την ζωή σου κυβερνά
και την καρδιά σου.

Αν δεις στο διάβα σου μπροστά
συντρίμμια την καρδιά σου
θα δεις με δάκρυα καυτά
πόσο επλήρωσες μ’ αυτά
την επιπολαιότητά σου.

Δε μου `δωσες λίγη στοργή
ούτε κι αγάπη,
βράδυ πρωί με τυραννάς
γλυκέ σατράπη.

Αν δεις στο διάβα σου μπροστά
συντρίμμια την καρδιά σου
θα δεις με δάκρυα καυτά
πόσο επλήρωσες μ’ αυτά
την επιπολαιότητά σου.