Θα ενώσω τις λέξεις και θα φτιάξω λιμάνια
να αγκαλιάσουν το στόμα που δε φίλησε ακόμη
κι από μέσα θα λάμπουν με πανιά ανοιγμένα
οι σιωπές των ερώτων.

Θα ενώσω τις λέξεις και θα φτιάξω ευθείες
να γλιστρήσουνε πάνω λαμπερές λιμουζίνες
κι από μέσα θα γνέφουν με τα ρούχα σκισμένα
οι σιωπές των ερώτων.

Θα ενώσω τις λέξεις και θα φτιάξω σταθμούς
να ανασάνει η ψυχή που ταξίδεψε χρόνους,
σκουριασμένα βαγόνια θα `χει βάρος στους ώμους
τις σιωπές των ερώτων.

Θα ενώσω τις λέξεις και θα φτιάξω ουρανούς
να απλωθεί ο κουρνιαχτός την παράξενη μέρα
κι από μέσα γεράκια με φτερά μανιασμένα
οι σιωπές των ερώτων.

Θα ενώσω τις λέξεις και θα φτιάξω γκρεμούς
να κυλήσουνε βράχοι τη σιωπή μας να σπάσουν,
χίλια σύννεφα γκρίζα τη βροχή τους ν’ αδειάσουν
οι σιωπές των ερώτων.

*Ζάκυνθος, 2010 μ.Χ.