Μάνα κρυώνω
μαμά δε χωράω
σε ρούχα λευκά παιδικά
ράβεις ξηλώνω
γυμνός προχωράω
το σώμα ξυπνά, σε νικά

χέρια βελόνες
κλωστές φονικά
ρούχα παιδικά.

Μάνα δε θα `μαι
πού είσαι, πού πήγες
θα ψάχνουν και δε θα με βρουν
πότε θα φάμε
οι μέρες σου λίγες
κι οι ώρες τις μέρες μετρούν

χέρια βελόνες
κλωστές φονικά
ρούχα παιδικά.

Μάνα τι δρόμοι
μη φύγεις, μη λείψεις
με χάνεις, σε χάνω κι εγώ
άσπρη η συγγνώμη
και μαύρες οι τύψεις
το άσπρο μαμά νοσταλγώ.