Να `ταν η ευτυχία πουλί να την έπιανα
να `ναν η αγάπη σου αυλή και να έμπαινα.
Να `ταν τα λόγια σκαλιά να τα ανέβαινα
να `ταν η καρδιά σου φωλιά μέσα να `μενα.

Πόσο σ’ αγαπώ,
ο νους σου δε χωράει.
Μα είσαι μακριά,
κι αυτό με τυραννάει.

Να `ταν η σταλιά σου πηγή να πλενόμουνα
να `ταν το πείσμα σου γη να κυλιόμουνα.
Να `ταν μπαλόνι η σιωπή να την έσπαγα
να `ταν η φυγή αστραπή να καιγόμουνα.