Της αλήθειας σου τα λόγια, σαν αστέρια μοιάζουν
και γιορτάζουν τα φεγγάρια, όταν σ΄αγκαλιάζουν
νάχα χίλια καλοκαίρια, να σου τα χαρίσω
της ψυχής μου τα στιχάκια να σου τραγουδήσω.

Μείνε εδώ για πάντα, ελπίδα μες στο ψέμα
σαν έργο δίχως τέλος, σαν τη φωτιά στο αίμα
μείνε εδώ για πάντα, γίνε η αλήθεια
να ζήσουμε το θαύμα, σαν μια γλυκιά συνήθεια.

Μες στο νου μου πρώτο θέμα, ένα σ’ αγαπάω
και στο μαγικό σου βλέμμα, νιώθω πως χωράω
στο σεντόνι της η νύχτα, γράφει τα όνομα σου
και της συννεφιάς τα γκρίζα σβήνουν στη ματιά σου.