Θα μοιράσω τα χαρτιά και τα πιόνια
ένα σε μένα
κι ένα σε μένα
θα νικήσω τα μισά με τα μόνα
δεν έχω άλλον
άλλον κανένα.

Και θα μου λέω
αστειάκια όλη νύχτα
κάρδια μου απόψε
στη μοναξιά σου ρίχ’ τα
και κάν’ τη λίγο
να γελάσει, να γελάσει
μήπως μπορέσει
μήπως ξεχάσει.

Θα διαλέξω το πιο όμορφο χρώμα
αυτό που αγγίζει
αυτό που ελπίζει
και θα ρίξω τα δυο ζάρια στο χώμα
μήπως κι η θλίψη
άνθρωπο ανθίζει