Βγάλτε άνθρωποι τα ρούχα
της μαυρίλας του θυμού
Τα πουκάμισα της βίας
Tα παλτά του εγωισμού

Τα ρολόγια χειροπέδες
Tα φορέματα θηλιές
Άστε πια τους καναπέδες
Και ανοίξτε αγκαλιές

Και φορέστε την αγάπη
Τη λιακάδα της ψυχής
Την απλότητα, το γέλιο
Τη χαρά και το «εμείς»

Βγάλτε άνθρωποι τα ρούχα
Τα στενόχωρα, τα ξένα
Του μυαλού τα λερωμένα
Της καρδιάς τσαλακωμένα

Ντύστε όνειρα το σώμα
Καλοσύνη προσκεφάλι
Και φορέστε την αγάπη
Κατανόηση μεγάλη