Χωρίς αναπνοή...
Κάτω απ’ τον ίδιο ουρανό,
το ίδιο λεπτό, ίδια στιγμή, σε βρίσκω.
Χωρίς αναπνοή...
Μαζί σου μια σταγόνα,
μου αρκεί, να ζήσω.

Aπ’ την αρχή...
Τη γλύκα που αφήνουν,
τα φιλιά που σβήνουν.
Eγώ κι εσύ.
Δυο ψυχές που ενώνουν,
κομμάτια του χρόνου.

Απ’ την αρχή.
Eγώ κι εσύ, μωρό μου...

Πάλι απ’ την αρχή.
Ποιος άνεμος σε φέρνει ως εδώ;
Μέσα στο φως, δεν ξέρω πώς να παίξω.
Χωρίς αναπνοή,
μαζί σου μια σταγόνα
μου αρκεί, να κλέψω.

Aπ’ την αρχή.
Τη γλύκα που αφήνουν,
τα φιλιά που σβήνουν.
Eγώ κι εσύ.
Δυο ψυχές που ενώνουν
κομμάτια του χρόνου.

Απ’ την αρχή,
εγώ κι εσύ, μωρό μου...

Τη γλύκα που αφήνουν,
τα φιλιά που σβήνουν,
Eγώ κι εσύ.
Δυο ψυχές που ενώνουν
κομμάτια του χρόνου...

Απ’ την αρχή, εγώ κι εσύ.
Για μια στιγμή, μωρό μου...