Έρχονται σκέψεις που με τρελαίνουν
και τα μαχαίρια στην καρδιά συνέχεια μπαίνουν.

Θυμάμαι μία αγκαλιά
τότε που ήμασταν παιδιά
στάζανε μέλι τα φιλιά.

Έπρεπε να `χα βάλει φρένα όταν γνώρισα εσένα
μάτια μου αγαπημένα, μα κατέστρεψες και εμένα.
Έπρεπε να `χα βάλει φρένα να μην ζούσα μες στο ψέμα
παραμύθι το `χες κάνει, είχες ήδη πια πεθάνει.

Ήτανε μέρες που μοιάζουν χρόνια
θα `θελα πλάι σου να ζω αιώνια.

Θυμάμαι μία αγκαλιά
τότε που ήμασταν παιδιά
στάζανε μέλι τα φιλιά.

Έπρεπε να `χα βάλει φρένα όταν γνώρισα εσένα
μάτια μου αγαπημένα, μα κατέστρεψες και εμένα.
Έπρεπε να `χα βάλει φρένα να μην ζούσα μες στο ψέμα
παραμύθι το `χες κάνει, είχες ήδη πια πεθάνει.