| |
Viennezos
06-07-2007 18:51 | Με την πιο πάνω μορφή τούς στίχους τους λέει ο Κόκοτας στον προσωπικό του δίσκο "Τελευταία νύχτα" (1977).
Σημαντικές διαφορές παρουσιάζουν οι εν λόγω στίχοι μέσα στο βιβλίο του Λευτέρη Παπαδόπουλου "Τα τραγούδια μου (Άπαντα)", εκδ. Κάκτος, 3η έκδοση, 2002, σ. 299, όπου λένε:
«Φτιασιδωμένη, μεθυσμένη, δίχως τσίπα
έπινε κι έβριζε βραχνά
σ’ ένα σοκάκι, σ’ ένα δρόμο, σε μια τρύπα,
απ’ όπου μόν’ ο διάβολος περνά.
Μόλις μ’ αντίκρισε με πήρε για πραμάτεια
κι άρχισε να χαμογελά
Μα σαν με γνώρισε χαμήλωσε τα μάτια
μη δω κάποιο της δάκρυ να κυλά.
Την μαχαιρώσανε μια νύχτα στην Αμβέρσα
μα εγώ την έκλαψα πολύ
Γιατί την ήξερα Σοφία κι όχι Πέρσα
κι ήταν γλυκό της νιότης μου πουλί.» |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
