Η ζήλια φέρνει χωρισμό κι ο χωρισμός πληγώνει,
Μα μου ζηλεύγεις ανέ θες να μην πομείνεις μόνη.

Εμείς δεν ξεχωρίζομε εκτός κι ανέ γυρίσει,
Η γρίπη του Δεκαοκτώ να μας εξεχωρίσει.

Ήρθε και τούτη η άνοιξη κι εμίσεψένε πάλι,
Κι εφύλαξα τα’ ελπίδες μου για τη χρονιά την άλλη.

Έφυγε πάλι η άνοιξη κι επόμεινε η φωλιά του,
Μισοχτισμένη και βαριά θα `ναι η χειμωνιά του.

Μια φιλενάδα τζη παλιά ήρθε και μου πε πάλι
Τόσο καιρό που `ναι μακριά τα ρέγκια που `χει βγάλει.

Να πεις τση φιλενάδας σου να κάνει τη δουλειά τζη,
Να μη γενούνε φονικά με τα νεκατερά τζη.