Φεύγεις ταξίδι γιά να πάς,
πουλί μου για τα ξένα,
φεύγεις να πας στα μακρινά
και στα ξενητεμένα.

Στο μακρινό σου το γιαλό,
η Παναγιά κοντά σου
κι η σκέψη μου παντοτινά
θε να `ναι συντροφιά σου.

Ήσυχη να, ήσυχη να `ναι η θάλασσα,
όπου και αν αρμενίσεις,
σ’ όποια λιμάνια κι αν βρεθείς
να μη με λησμονήσεις.

Με την ελπίδα στην καρδιά,
θα μείνω στ’ ακρογιάλι,
θα καρτερώ να ξαναρθείς
κοντά μου, φως μου, πάλι.