Δε με χωραει πια η γη
δεν με χωρά ο τόπος,
αφού μ’ αρνήθηκες και συ
ότι κι αν κάνω στην ζωή
είναι χαμένος κόπος.

Βουρκώσανε τα μάτια μου
εστέρεψε το δάκρυ
θα τα μαζέψω μια βραδιά
σκληρή και άπονη καρδιά
κι όπου με βγάλει η άκρη.