Δυο πουλάκια τα καημένα
με σπασμένα τα φτερά
ψάχνουν τα δυστυχισμένα
μήπως βρούνε την χαρά.

Την χαρά όμως δεν βρίσκουν
δεν γνωρίζουνε στοργή
την φωλιά τους έχει πάρει
του ανέμου η οργή.

Α.......

Τα καημένα τα πουλάκια
έρημα και ορφανά
δεν μπορούνε να γιατρέψουν
τα σπασμένα τους φτερά.

Τα χτυπάνε με μανία
οι ανέμοι, κι οι βροχές,
το χαλάζι και το χιόνι,
του χειμώνα οι βροντές.

Α.......

Άνοιξη ποτέ δεν ξέρουν
δεν γνωρίζουνε αυγή,
την φωλιά τους έχει πάρει
του ανέμου η οργή.

Ζούνε τα δυστυχισμένα
στην ζωή χωρίς χαρά
και ζητάνε να γιατρέψουν
τα σπασμένα τους φτερά.

Α.......