Δάσκαλε Τσέγκα μερακλή, πιασ’ του χορού τον κάβο,
'πό τση ψυχής σου τη φώθιά κι εγώ να μεταλάβω.

Ψωμί και μπρούσκο τση καρδιάς, τραγούδι και μεράκι,
να σεριανίσομε μαζί στου νου μου τ’ αρμενάκι...