Αφήστε την να λέει ό,τι νομίζει,
πως τάχα, την καρδιά μου την ορίζει,
για μένα, σάς το λέω, έχει τελειώσει
κι ας θέλει, χιλιους όρκους να μού δώσει.

Αφήστε τον να λέει τα δικά του,
το σώμα μου δεν καίει η ματιά του
κι αν κάποτε, για μένα ήταν κάτι,
κατάλαβα πως ήταν αυταπάτη.

Ψέματα λέει, ψέματα γιατί το συνηθίζει,
ψέματα λέει, ψέματα για να με βασανίζει.

Αφήστε την ακόμα να πιστεύει
πως μέσα στο κορμί μου ταξιδεύει,
εγώ έχω πετάξει τα δεσμά της
και δε μού λείπει πια η αγκαλιά της.

Αφήστε τον να λέει στην καρδιά του,
πως θέλω σαν τρελή τον έρωτά του
κι αν έμεινε για λίγο στην ζωή μου,
ποτέ δεν ήταν, πράγματι, μαζί μου.

Ψέματα λέει, ψέματα γιατί το συνηθίζει,
ψέματα λέει, ψέματα για να με βασανίζει.

Αρνούμαι να δεχτώ τα ψέματά της,
συνένοχος να μπω στα σφάλματά της,
αρνούμαι τα κρυφά της μυστικά
να γίνουν φωτιά στην δική μου καρδιά.

Ψέματα λέει, ψέματα γιατί το συνηθίζει,
ψέματα λέει, ψέματα για να με βασανίζει.