Στον ποταμό τα ρούχα μου,
στη χώρα τ’ άρματά μου
και στον ωραίο Καραβά
είν’ η αγαπητικιά μου.

Ανάθεμά σε, Καραβά,
εσύ κι οι ομορφιές σου
που μ’ έκανες να τρελαθώ
μ’ αυτές τις κοπελιές σου.

Δε θέλω τσακιστές ελιές,
ούτε και κολυμπάδες,
ούτε και Καραβίτισσες
να κάνω φιλενάδες.

Πορτοκαλιά του Καραβά,
σ’ αφήνω καληνύχτα,
αποσπερίς εγλέντησα,
δε θα `ρθω άλλη νύχτα.

Στον ποταμό τα ρούχα μου,
στη χώρα τ’ άρματά μου
και στον ωραίο Καραβά
είν’ η αγαπητικιά μου.