Κυρά Ασπροποταμίτισσα που ξενυχτάς στα γρέκια
δε νοιάζεσαι, δε σκιάζεσαι βροχές κι αστροπελέκια.
Κι αν ξενυχτώ λεβέντη μου, ν’ αγνάντια στα κονάκια
δυο μάτια με παρατηρούν, αυγούλες και βραδάκια.