Φταις εσύ,
φταις για όλα, φταις εσύ
και μονάχος όταν πίνω
πικρό είναι το κρασί.

Φταις και σου παραπονιέμαι,
βρε καρδιά μου χτυπάς και τυραννιέμαι.
Βρε καρδιά μου μαζί σου τυραννιέμαι.

Χάνεις
πάντοτε την υπομονή σου,
αν δεν ακούσω αμέσως
την άστατη φωνή σου.

Βρε καρδιά μου δεν αντέχω
και κουράγιο να τρέχω πια δεν έχω.
Για τις τρέλες σου δεν μπορώ να τρέχω.

Πρέπει κάποτε,
κάποτε ν’ αλλάξεις,
να βρεις ένα λιμάνι
και ήσυχα ν’ αράξεις

Βρε καρδιά δε με λυπάσαι
εσύ βλέπεις ποτέ σου δεν κοιμάσαι.
Δεν κοιμάσαι κι εμένα δεν λυπάσαι.